Read 'n' Read...keep reading...

Οταν πρωτοαρχισα να διαβαζω βιβλια στα αγγλικα, οταν ηρθα στο νησι, τα παρατησα γρηγορα. Βεβαια επιασα κατι βιβλια οπως "The god of small things", που εχει αρκετα "περιεργη" και δυσκολη αγγλικη, με ιδιωματισμους της συγγραφεως και δικα της μικρα τεχνασματα για να περιγραψει αυτο που ηθελε. Δεν καταλαβα και πολλα, το αφησα και πηρα τη μεταφραση. Προσπαθησα να διαβασω Οσκαρ Ουαιλντ (ειχε μια ωραια ταινια προχθες, θα επανελθω) και συγκεκριμενα "Το πορτραιτο του Ντοριαν Γκρευ". Αυτο με δυσκολεψε περισσοτερο. Δεν διαβασα μεταφραση, ειπα θα περιμενω, θα δουλεψω τη γλωσσα και θα το ξαναπιασω.

Μετα απο λιγο καιρο μπορουσα να διαβασω καλυτερα. Πηρα μερικα πιο "βατα" βιβλια, τουλαχιστον ως προς την αγγλικη γλωσσα. Διαβασα το "1984" και μου αρεσε πολυ, διαβασα Fielding και Hornby και διαφορους αλλους ευκολους συγγραφεις. Παρ'ολα αυτα παρατηρησα οτι οποτε ειχα καποια αγνωστη λεξη απλα την προσπερνουσα. Την εψαχνα στο λεξικο μονο εαν δεν μπορουσα να καταλαβω απο τα συμφραζομενα με τιποτα και δυσκολευομουν να παω παρακατω. Φετος ομως συνειδητοποιω οτι θελω να ξερω ολες τις λεξεις. Θελω να καταλαβαινω τα παντα.

Εχω λοιπον ενα μολυβακι και υπογραμμιζω. Βεβαια δεν σηκωνομαι καθε τρεις και λιγο να δω σε λεξικο (στο pc κιολας, που ειναι ακομα πιο ευκολο) γιατι θα μου την σπαει αφανταστα. Χρησιμοποιω δυο σελιδοδεικτες, βαζω τον πρωτο εκει που αρχιζει το κομματι με τις αγνωστες λεξεις και το δευτερο εκει που σταματω καθε μερα. Ο πρωτος σελιδοδεικτης ειναι ενας απλος χαρτινος που απεικονιζει ενα παιδακι να διαβαζει, ο δευτερος ειναι ενας μικρος καταλογος με ρουχα O'neill, βαρεθηκα να σηκωθω να βρω αλλον ενα βραδυ και εβαλα τον καταλογο...