Πέμπτη, Ιουνίου 01, 2006

The Warren Cup.



Πηγα σημερα στο Βρετανικο Μουσειο. Ειδα διαφορα, σκεφτηκα διαφορα και ειπα να τα γραψω.

Θεμα 1.

Στην Αιγυπτιακη πτερυγα περασα τις σαρκοφαγους για μπανιερες. Τι μεγαλη μπανιερα, καλα θες απειρο νερο, σαν μικρη πισινα ειναι. Μετα μου ειπε η Ε. οτι ειναι σαρκοφαγοι και σκεφτηκα οτι ειμαι ηλιθια. Ενα που μου εκανε εντυπωση, ειχαν γραφη braille σε μερικα εκθεματα. Και μετα μπηκα σε δαιδαλωδεις σκεψεις του στυλ: πως μπορει ενας τυφλος να καταλαβει τι βλεπει? Να πιασει το αγαλμα ισως? Και καλα αν καποτε εβλεπε. Αν ειναι εκ γεννετης? Και τις ζωγραφιες? Πως να χαρει εναν πινακα? Απομακρυνα γρηγορα τις σκεψεις γιατι η Ε. θα με σιχτιριζε και προχωρησα παρακατω. Βαρεθηκα γρηγορα, κουραστικα, σκεφτηκα οτι δεν ειμαι για αρχαια, γερασα(!) και περναω καλυτερα στο Φυσικης Ιστοριας με ολα τα κουμπακια και τα σχετικα.

Θεμα 2.

Στο μαγαζακι του μουσειου μια κουπα με την πετρα-Ροζετα, 7 λιρες ρε? Για να μη μιλησω για τα βιβλια, τα στυλο και γενικα ολα τα σκατολοιδια. Τωρα θα μου πεις, το μουσειο δεν εχει εισοδο, οποτε βγαζει κατι απο το μαγαζι. Ναι βγαζει τα λεφτα για να ανοιξουν και δευτερο βρετανικο, καλυπτοντας και τις εκστρατειες για τα νεα εκθεματα.

Θεμα 3.

Σε φαση αποχαυνωσης κι ενω τριγυρναμε κανα 3ωρο, καθομαστε να τεντωσουμε τα πονεμενα και τρεμαμενα ποδαρακια μας. Νεαρος με μπεζ κοτλε παντελονι, ριγε πουκαμισο (φαινοταν ο γιακας) και γαλαζιο πουλοβερ καθοταν διπλα. Μας πιανει την κουβεντα. Ευγενικοτατος. Και εραστης της Τεχνης! Ειχε ενα τετραδιο και εκανε σκιτσα. Ωραια.

...

Εγω σε ημιλυποθυμη κατασταση να τραβιεμαι προς την Ε. Η Ε. να τραβιεται επισης, σε φαση τωρα-πεφτω-απο-το-παγκακι. Ο νεαρος βρωμοκοπαγε! Η αναπνοη του, το σωμα του, ολοκληρος μια μποχα. Μια στιγμη σηκωνει το πουλοβερ να ψαξει ενα χαρτι στην τσεπη του πουκαμισου και φαινεται του ρθε η μποχα και λεει το αχαρακτηριστο: "πρεπει να κανω κι ενα μπανιο". Παλι καλα που το καταλαβες ρε παλικαρι. Κανε πριν γινεις δημοσιος κινδυνος. Και ξαφνικα σκεφτηκα ολους τους πρωην και νυν ερωτες μου, που κανουν μπανιο 15 φορες τη μερα, που αλλαζουν τι-σερτ για ψιλου πηδημα, τον αδερφο μου που τον πειραζω οτι ειναι τιτιζης, τους θειους μου που τους κοροιδευω οτι παρφουμαριζονται πιο πολυ κι απο γυναικες και καταλαβα. Οι αντρες μπορουν να βρωμανε πολυ. Παρα πολυ ομως.

Ψιτ αγορακια, γλυκα και ομορφα. Μπανιο. Ντους. Αποσμητικο. Καθαρα μπλουζακια (δεν πειραζει αν δεν προλαβες να σιδερωσεις, απο το να βρωμας καλυτερα οι ζαρες), καθαρα πουκαμισα, τα πουλοβερ αμα ιδρωσεις βρωμανε ελεεινα. Πλυσιμο. Και πολυ σημαντικο. Εαν δεν εχεις φαει τιποτα ολη μερα και δεν εχεις πιει, βρωμαει το στομα σου. Πολυ. Τουλαχιστον μια τσιχλα. Καλα δεν το συζητω για βουρτσισμα δοντιων, αυτο εννοειται.

Και μη μου πεις οτι και τα κοριτσια βρωμανε, ναι παιζει κι αυτο. Αλλα δεν συγκρινεται με την...αντρικη βαρβατιλα.

Θεμα 4.

Ειχε σχεδια του Μικελαντζελο , αλλα δεν πηγα. Ντρεπομαι που το λεω αλλα στην παρουσα φαση 7 λιρες εισοδο (φοιτητικο) ειναι σχετικα ακριβο για το βαλαντιο μου. Πηγα ομως στα εκθεματα μοντερνας τεχνης απο Μεση Ανατολη. Και μ'αρεσε πολυ. Η αραβικη γραφη σαν βαση για ζωγραφιες και κολαζ, προσωπογραφιες, εξυπνες παρουσιασεις μοντερνων τεχνικων οπως για παραδειγμα ενα αδειο σημειωματαριο στο οποιο εκανε προτζέκτ (γμτ δεν ξερω πως να το πω στα ελληνικα) γραφη που παρομοιαζε αραβικο ιερο κειμενο αλλα ηταν ανθρωπακια που περπατουσαν και αλλαζε και καλα, το κειμενο (ενταξει, χαλια περιγραφη, αναθεμα κι αν καταλαβει κανεις, αλλα δεν μπορω να το περιγραψω καλυτερα). Γενικα, ηταν ωραια.

Θεμα 5.

Και τελευταιο. Ο τιτλος του ποστ, The Warren Cup, αφορα ενα κυπελο που αναπαριστα 2 αντρες να κανουν ερωτα. Κατασκευαστηκε στη Ρωμη, πιθανολογειται απο Ελληνες τεχνιτες και αναπαριστα επισης Ελληνες ανδρες. Η κομμωση και η ενδυση ειναι ελληνικη.

Βρεθηκε στην Ιερουσαλημ στα 1900, η σοκαριστικη για την εποχη αναπαρασταση αναγκασε τα μουσεια να μη το δεχονται. Κατεληξε σε εναν ιδιωτη, τον Warren. Καπου στα τελη της δεκαετιας του 50 εγινε ξανα προσπαθεια να παει σε μουσειο αλλα νιεντε. Τελικα το δεχτηκε το βρετανικο το σωτηριο ετος 1999.

Το κυπελο εχει δυο αναπαραστασεις. Στη μια ενα αγορι μπρουμυτα (αγορι, επειδη το σωμα ειναι σχετικα ασχηματιστο) και ενας νεαρος ανδρας απο πανω (με γραμμωση, κλασσικο ελληνικο σωμα αμφορεων, αγαλματων κτλ). Στη δευτερη δυο ανδρες, ο ενας καθιστος κι ο αλλος απο πανω. Μικρη λεπτομερεια, ενας υπηρετης προβαλλει απο την πορτα, θελει να πει κατι ή απλα παιρνει ματι?

Ολα τα παραπανω ειναι οι σημειωσεις διπλα απο το εκθεμα και εγραψα οτι θυμαμαι. Εαν κατι εχω παρανοησει ή δεν θυμαμαι, dont shoot. Update: Περισσοτερα εδω.

Ενω εχουμε ηδη παρει μια γερη δοση ακρατου ερωτισμου, βλεπουμε κι ενα σωρο αλλα εκθεματα με φαλλους, μια σειρα απο εικονες, νομιζω απο την Αυστρια, οπου και εδειχνε τι παθαινουν οι ομοφυλοφιλοι, σε μορφη: Υβρη-Οργη-Τιμωρια-Κατακραυγη-Πονος-Διωγμος...και μια σκηνη απο το Brokeback Mountain με τα μαναρακια. Αυτα συγκρατησα και γραφω περιληπτικα.

Και συζηταμε με την Ε. οτι δεν υπηρχε περιπτωση 8-9χρονων οταν μας μαθαιναν για τους ενδοξους προγονους να μας κοτσαρουν και εναν αμφορεα με 2 τυπους να χαμουρευονται. Και μενεις στα μαυρα σκοταδια. Γενικα λυπηθηκα που για ακομη μια φορα ειδα οτι ενω στα αρχαια χρονια ηταν κατι αποδεκτο, μετα εγινε το μπαμ (θρησκειες? συντηρητισμος?) και για αιωνες οι ομοφιλοφιλοι υπεστησαν τοσα και τοσα.

Ηταν μια σχετικα καλη μερα. Νομιζω πως πρεπει σιγα σιγα να βγω απο το καβουκι και να περπατω αναμεσα σε κοσμο και παλι...I'm too old for depression. And so little time...

6 Comments:

Blogger xryc agripnia said...

Να βγεις,να βγεις.
:)

2/6/06  
Anonymous Ανώνυμος said...

ts ts auti i neolaia, always depressed.

2/6/06  
Blogger The wise Aineolach said...

archive: το παλευω :)

the passenger: ο βρωμυλος ηταν Ελληνας. Αν και γενικα συμφωνω οτι εδω στη γηραια εχουν ενα issue με την καθαριοτητα γενικα.

Οσον αφορα τους ομοφυλοφιλους, κι εγω κατι τετοιο υποπτευομαι, δεν το εχω ψαξει ομως.

potjun: πλακα σου κανω λε :(, σαμπως και μου πεφτει λογος τι βλεπεις εσυ στην tv.

2/6/06  
Anonymous Ανώνυμος said...

im also joking, depression is our friend, όπως λέει και στο vanila sky, δεν μπορείς να καταλάβεις το μεγαλείο του γλυκού αν δεν έχεις γευτεί το πικρό.

θα σε συμβούλευα να δεις OC παντως, ο rian είναι ο νέος brandon και η coop είναι η νέα kelly. και το καλό είναι, πως δεν υπάρχει andrea !!!

έχει πάρτυ σήμερα, στο γνωστό μέρος, έλα.

3/6/06  
Anonymous Ανώνυμος said...

depression is my middle name this year, not just my friend...anyway.

(thanx, ean den hmoun toso...exm...mouroxabli,tha 'rxomoun :)

4/6/06  
Blogger Mike and Life said...

Περίργο, κι εγώ στο Βρεττανικό Μουσείο ήμουν αυτές τις μέρες (για ακόμα μια φορά) με φίλους που είχαν έρθει από την Ελλάδα. Και να σε έβλεπα δε θα σε γνώριζα. Πάντως δεν ήμουν ο άπλυτος "φίλος" σου. Το ορκίζομαι πλένομαι συχνα, βάζω αποσμητικό, βουρτσίζω τα δόντια και φοράω καθε μέρα καθαρό (και ασιδέρωτο) Τ shirt.
Και κάτι άλλο: Όντως η ιστορία του σχολείου δε μας τα λέει όλα. Και βγαίνουμε στη (διεθνή) κοινωνία ανυποψίαστοι. Ούτε για την ομοφιλιφυλία, ούτε για τις αποτυχημένες εκστρατείες, ούτε για τις προδοσίες, ούτε για τους άδοξους πολέμους κλπ κλπ κλπ.

4/6/06  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home