Βιβλια - Ταινιες.

Πριν καποιους μηνες ειχα γραψει ενα ποστ για ενα μεγαλο αφιερωμα που ηθελα να κανω. Για βιβλια που εγιναν ταινιες. Μη ρωτας γιατι δεν το εγραψα...Θα γραψω τωρα και μαλιστα ηθελα να κανω απο καιρο μια λιστα "εντεκα" για τριμπιουτ στο υπεργαματο ομωνυμο μπλογκ. Οριστε λοιπον η λιστα μου με εντεκα βιβλια που εγιναν ταινιες (και τηλεταινιες).

1. Εγκλημα στο Οριεντ-Εξπρες. Τι να πω για το βιβλιο; Το διαβασα σε χρονο ντε-τε (οπως ολοι φανταζομαι). Ο Πουαρω ενσαρκωμενος απο τον Albert Finney, πολυ καλος. Τον συγκρινα βεβαια με τον Πουαρω απο τις τηλεταινιες, στις οποιες επαιζε ο David Suchet, και λιγο εχανε. Αλλα γενικα πολυ καλη δραματοποιηση του βιβλιου. Ολοι οι ηθοποιοι απαιχτοι. Και ο Σον Κονερι, τι ωραιος αντρας που ειναι! Νομιζω απο τις πιο καλες μεταφορες στη μεγαλη οθονη. Δεν ενοιωσα οτι απογοητευτηκα, ισως και η μοναδικη φορα που οι ηθοποιοι πλησιασαν τοσο τους ηρωες οπως τους επλασε η φαντασια μου. Δινω ενα 9 (γιατι 10 δε θα δωσω πουθενα, χοχο).

2. Χαρι Ποτερ. Αρχισα να διαβαζω τα βιβλια το πρωτο ετος. Τα διαβαζε μετα μανιας ενας συγκατοικος και κολλησε το μικροβιο σε ολους τους υπολοιπους! Σχεδον ολος ο οροφος της εστιας (περιπου 10 ατομα) περιμενε ο ενας τον αλλο να τελειωσει τα βιβλια για να ειναι ο επομενος αναγνωστης. Ειδα τις 3 πρωτες ταινιες. Το πρωτο σχολιο: καλη η επιλογη των ηθοποιων, γενικα. Το δευτερο σχολιο: Η ποιοτητα των ταινιων ειχε φθινουσα πορεια, η 3 σχεδον δε βλεποταν. Και το τριτο και πιο σημαντικο. Μα καλα να βαλουν τον Γκαρι Ολντμαν για Σιριους Μπλακ; Ρε παιδια αυτα δε γινονται. Μονος ενας και μοναδικος θα επρεπε να τον παιξει, τελεια και παυλα: Τζονι. Τι ποιος Τζονι; Ενας ειναι ο Τζονι (Ντεπ, ντε!) Δε ξερω ακομα αν θα δω αλλη ταινια. Ισως ετσι για να ολοκληρωσω τον κυκλο. Αλλα περιμενω τον Ιουλη σα φανταρος στα συνορα. Τοτε βγαινει το 7ο και τελευταιο βιβλιο. Να δουμε επιτελους τι θα γινει με τον Ακατανομαστο (που θα τον παιξει ο γλυκας σε μια ταινια, αυτη λεει να τη δω).

3. Message in a bottle. Χμ τωρα θα μου πεις γιατι το εβαλα στην εντεκαδα. Το εβαλα επειδη ηταν το πρωτο βιβλιο που διαβαζα τετοιου ειδους και ειχα πλανταξει στο κλαμα. Εννοω το ειδος: ωραιος και ωραια, μεγαλος ερωτας, σουπερ (παντα σε τετοια βιβλια) σεξ αλλα κατι, ρε παιδια υπαρχει, και δημιουργει προβλημα και δεν τους αφηνει να ζησουν για παντα μαζι και ευτυχισμενοι. Η ταινια ψιλοχαλια, δε μουσκευτηκε ουτε βλεφαριδα. Απο τοτε εχω διαβασει κι αλλα βιβλια σαν κι αυτο κι ολο λεω θα'ναι το τελευταιο. Πως γινεται να μην ειμαι ρομαντικη στη ζωη μου αλλα στα βιβλια να ζω το δραμα των ηρωων; Ενα μικρο σημειο ειναι και το εξης: ο συγγραφεας, Νικολας Σπαρκς, εγραψε και "Το ημερολογιο" που εγινε ταινια. Το βιβλιο δε το διαβασα αλλα στην ταινια ξοδεψα ολη τη ζεβασοφτ. Αναρωτιεμαι αν θα επιζουσα απο το βιβλιο ή θα ειχα πνιγει στο δακρυ!

4. Το Αρωμα. Ενα πραγματικα πολυ καλο βιβλιο που εγινε μετρια ταινια. Δε μπορω να πω πολυ κακα λογια αλλα ουτε και πολυ καλα. Ο νεαρος πρωταγωνιστης σχετικα καλη επιλογη, αν κι εγω τον φανταζομουν πιο χμμ ασχημο. Ισως επειδη εχω στο μυαλο μου τη παιδικη νορμα κακο = ασχημο και τοσα χρονια που ζω δεν εχω εμπεδωσει οτι ειναι σχεδον το αντιθετο. Διαβασα καπου οτι και καλα δεν μας περασε ο σκηνοθετης την ενταση της μυρωδιας και αλλα τετοια ωραια. Εγω δε συμφωνω, νομιζω πως ηταν μια αξιοπρεπης μεταφορα η αισθηση της μυρωδιας. Δε ξερω ακριβως τι με χαλασε, δε μπορω να το προσδιορισω, παντως μου βγαλε το: "χρυση μετριοτητα".

5. Το σπιτι των πνευματων. Εδω ειμαστε. Μου ειχε αρεσει τοσο το βιβλιο, γενικα μου αρεσαν πολυ οσα βιβλια της Ιζαμπελ Αλιεντε εχω διαβασει. Παντως το εργο δε μ'αρεσε. Καλα με χαλασε πολυ που κοψανε σκηνες. Για παραδειγμα στο βιβλιο εχουν εκτος απο μια κορη και δυο αγορια. Στην ταινια δεν υπαρχουν αγορια. Επισης δε μ'αρεσε τοσο η επιλογη της Μεριλ Στριπ. Αν και θεωρω οτι ειναι πολυ καλη ηθοποιος νομιζω πως δεν ταιριαζε. Δεν εχω βρει και καμια να ταιριαζε βεβαια με αυτο που ειχα πλασει στο μυαλο μου. Γενικα δεν μου αρεσαν οι ηθοποιοι. Καλα παιζανε, αλλα μωρε θα ηθελα αλλους. Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα θα μου πεις.


6. Το κοριτσι με το μαργαριταρενιο σκουλαρικι. Πολυ ομορφο βιβλιο. Αυτο που μου αρεσε ιδιαιτερα ηταν ο εντονος ερωτισμος που υπεβοσκε διακριτικα αλλα δυνατα στη σχεση των δυο ηρωων. Διφραγκακια: ο ζωγραφος πολυ ηθελε να βαλει κατω την Σκαρλετ και να της αλλαξει τα φωτα αλλα βλεπεις...η πεθερα δεν κουνουσε βημα. Στο βιβλιο πραγματικα περιγραφει τελεια την σχεδον-ερωτικη σχεση του ζωγραφου με το μοντελο. Καταλαβαινεις οτι ο ζωγραφος τη θελει. Στην ταινια ρε γαμωτο που εχεις εικονα και ηχο γιατι δεν καταλαβαινεις τιποτα; Ενω μ'αρεσει πολυ ο Κολιν Φερθ, δεν ταιριαζε για Βερμεερ. Ηταν ελαφρως κρυοκωλος. Του δινω τγια.


7. Το ονομα του ροδου. Το βιβλιο το δανειστηκα απο τη δημοτικη βιβλιοθηκη και το πηρα στις διακοπες. Ειχα παει για καμπινγκ με τα κοριτσια. Φυσικα δεν το ανοιξα καθολου! Ολη μερα λιαζομασταν και το βραδυ βολτες...Μετα πηγα στους γονεις μου κι εκει το διαβασα σχετικα γρηγορα. Μου αρεσε. Δυστυχως δεν ειδα ολη την ταινια. Αλλα μεγαλο μερος της, οποτε εβγαλα την κριση. Ο Κονερι μ'αρεσει πολυ. Μου αρεσε στην ταινια. Και ο Σλειτερ που παιζει τον βοηθο του (χαθηκε κι αυτος). Αυτο που μου εκανε εντυπωση στην ταινια ηταν τα σκηνικα. Αρκετα πετυχημενα. Το μοναστηρι, ολη αυτη η τρομαχτικη κατανυκτικη ατμοσφαιρα...Ωραια μεταφορα βιβλιου, απο τις πετυχημενες.

8. Μεγαλες Προσδοκιες. Ειχαμε εργασια στην Εκφραση-Εκθεση στην Α' Λυκειου για τα Χριστουγεννα, να κανουμε μια περιληψη ενος βιβλιου. Ηθελα να διαβασω Ντικενς και διαλεξα αυτο. Καλη η περιληψη αλλα η καθηγητρια μου την ειπε που διαλεξα μεταφρασμενη λογοτεχνια και οχι ελληνικη. Συγκεκριμενα μου ειπε οτι καλο ειναι να διαβαζουμε λογοτεχνια στο πρωτοτυπο και οχι μεταφραση γιατι χανουμε πολλα. Μωρε δικιο εχει, αλλα τι ειναι προτιμοτερο, να μη διαβασεις εκατονταδες καλα βιβλια που θα γουσταρεις, επειδη δε ξερεις ισπανικα, ιταλικα, γερμανικα, κινεζικα, ή εστω να τα διαβασεις μεταφρασμενα και κατι θα παρεις, δε μπορει. Το βιβλιο μου αρεσε παρα πολυ. Γενικα μου αρεσει η κλασσικη αγγλικη λογοτεχνια. Γενικα τα κλασσικα. Η ταινια ειναι μοντερνα μεταφορα, ειχα παει στο σινεμα και μου ειχε αρεσει. Ακομα μ'αρεσει, την εχω και βλεπω αποσπασματα που και που. Κορυφαια σκηνη η Μπανκροφτ να χορευει και να τραγουδαει Besame Mucho. Αχ...μπεσαμε κι εμενα ωραιε Ιθαν...Ο Ιθαν ειναι πολυ μαναρακι. Κι αυτος ειναι αρκετος λογος για να μου αρεσει η ταινια. Η γενικα κρυοκωλη Γκουινεθ, ταιριαζε γαντι. Για τετοιους ρολους εισαι χρυση μου. Ψυχρη και ανεραστη. Αλλα ο μικρος ειναι...τι να λεμε τωρα.

9. Περηφανεια και Προκαταληψη. Ειπαμε ειμαι λατρης των κλασσικων. Ισως ειναι η πρωτη και μοναδικη φορα που μου αρεσει περισσοτερο η ταινια (συγκεκριμενα τηλεταινια) απο το βιβλιο. Ειναι τελεια η μεταφορα. Α ρε ατιμο Μπι-Μπι-Σι. Κανεις αψογη δουλεια. Ο Κολιν Φερθ τελειος Νταρσι. Απλα τελειος. Και η πρωταγωνιστρια πολυ καλη. Στην αρχη αναρωτηθηκα γιατι δεν εβαλαν μια πιο ομορφη. Μα και στο βιβλιο δεν ειναι ιδιαιτερα ομορφη η Ελιζαμπεθ. Πολυ καλες επιλογες. Μια μονο μικρη λεπτομερεια. Στο βιβλιο η αδερφη της περιγραφεται σαν πραγματικο μπουμπουκι ενω στην τηλεταινια συμπαθητικη μεν η κοπελα, ψιλοχαλια δε. Αλλα δεν εδωσα πολυ σημασια. Τι σημασια να δωσεις οταν εχει τον Φερθ σαν Νταρσι αλλωστε...

10. Η προβα του νυφικου. Γενικα βαριεμαι τα ελληνικα σηριαλ. Τα περισσοτερα αρχιζουν ασχημα και συνεχιζουν χαλια, πολυ λιγα αρχιζουν με μικρες προσδοκιες και στο τελος γινονται οτι να 'ναι. Και οταν πιανει ο Κουτσομυτης βιβλιο του αλλαζει τα φωτα. Πραγματικα δε βλεπονται. Αυτες οι μακροσυρτες σιωπες, γεματες νοημα, τα βλεμματα που λενε τα παντα...Αυτο ομως (νομιζω) ηταν το πρωτο του, ή απο τα πρωτα του. Και κατι λενε για την τυχη του πρωταρη. Πολυ καλη μεταφορα βιβλιου. Ελληνικη παραγωγη καθολου φτηνιαρικη, ολα προσεγμενα και το κυριοτερο ολοι οι ηθοποιοι διαλεγμενοι ενας προς ενα. Ισως και το μοναδικο σηριαλ που παρακολουθησα με ενδιαφερον, (ειδα και την Αιθουσα του Θρονου αλλα δεν εχω διαβασει το βιβλιο οποτε δε μπορω να το βαλω, αλλιως θα ηταν πρωτη). Ενα σημειο που μου αρεσε ιδιαιτερα ηταν το εξης: καποια κυρια διηγειται την ιστορια στην εγγονη της...μιλαει σαν μελος της οικογενειας που ειναι το κυριο μερος του μυθιστορηματος. Αλλα ποτε δεν μαθαινουμε πια ειναι. Και ενω σε μερικα σημεια νομιζεις πως εχεις καταλαβει, παλι το χανεις. Το βρηκα αρκετα πρωτοτυπο και εξυπνο. Ευτυχως το κρατησαν και στη σειρα αλλιως θα ηταν μεγαλο ξενερωμα. Γενικα πολυ καλη μεταφορα. Μετα εχασε τη μπαλα ο Κουτσο.

11. Σπιτι για πεντε. Πολυ αγαπημενο βιβλιο απο αγαπημενη συγγραφεα. Ειχε ερθει καλεσμενη στην πολη μου για μια μικρη εκδηλωση και πηγα με μια σακουλα απο σουπερ-μαρκετ με ολα τα βιβλια της να μου τα υπογραψει. Και τα υπεγραψε ολα ρε παιδια. Δε μου φτανε ενα. Εχω διαβασει το βιβλιο σιγουρα 3-4 φορες. Οταν γυριστηκε το σηριαλ, θα το επαιζε το Μεγκα Μεγαλη Βδομαδα στις 9. Ειχα παει να επισκεφτω τη γιαγια μου και ολο κατι γινοτανε και δεν μπορουσα να δω ολο το επεισοδιο. Εμεινα με αυτον τον καημο, να μη δω ολοκληρωμενη την τηλεταινια απο πολυαγαπημενο βιβλιο. Απο τα λιγα που θυμαμαι, μαλλον ηταν αξιοπρεπες. Γαμωτο.

υσ. σε σχετικο κουιζ του εντεκα εβαλε φρασεις απο βιβλια. βρηκα μονο απο το σπιτι για πεντε. ε ο φιφης δε ξεχνιεται με τιποτα. ειχα ηδη διαλεξει το σπιτι για πεντε για το αφιερωμα, μιας και γραφω το ποστ εδω και καιρο, οποτε ειναι τελειως συμπτωματικο οτι το εβαλε και το εντεκα. παντως γελασα οταν το ειδα...λες και διαβασε το μυαλο μου :)