Τα ρουχα της δουλειας.

Μεσα σε ολο το γενικο ξεσκαρταρισμα που πρεπει να κανω ειναι και η ντουλαπα μου. Που αποδεικνυεται πιο δυσκολη υποθεση απ' οτι νομιζα. Πως μπορεις να πεταξεις ρουχα που δεν σου κανουν, δε θα ξαναφορεσεις για χιλιους δυο λογους, δε ταιριαζουν πλεον με τιποτα? Ειναι πιο ευκολο να δωσω ρουχα σε φιλους γιατι τουλαχιστον ετσι θα φορεθουν και δε θα πανε χαμενα. Και να δωσω ρουχα στο charity shop της γειτονιας για να τα αγορασουν και με ενα σμπαρο, δυο τριγωνια. Και θα φορεθουν και θα πανε τα λεφτα σε καλο σκοπο.

Πιο δυσκολο ομως αποδεικνυεται να μπορεσω να φορεσω "αλλα" ρουχα. Πιο καλα και κυριλε, για τη δουλεια. Θελω να αλλαξω στυλ και δυσκολευομαι, αν ειναι δυνατον, κοριτσι πραμα. Οποτε παω στα μαγαζια, στριβω στο casual section ενστικτωδως. Δουλευω ενα χρονο κι ακομα φοραω ρουχα σε στυλ φοιτητικο αλλα λιγο πιο ακριβα και καλα.

Επιχειρηση ντουλαπα και επιχειρηση "αλλα" ρουχα.

συνεχιζεται...