Τα περιεργα και παραδοξα της δουλειας μου.
Εδω και καιρο ηθελα να γραψω για τον παραξενο για μενα τροπο που δουλευω. Σε οσους το εχω εξηγησει, ειδικα απο Ελλαδα, το βρισκουν απιστευτο. Δουλευω σε μια πολυεθνικη τεχνικων συμβουλων. Αυτο σημαινει πολυ γενικα οτι πουλαμε υπηρεσιες, εξειδικευμενο προσωπικο και συγκεκριμενα προσοντα. Μας προσλαμβανουν αλλες εταιριες με συμβολαια, για συγκεκριμενο χρονικο διαστημα μεχρι να τελειωσει ενα προτζεκτ.
Οσοι δεν απασχολουνται σε καποιο προτζεκτ...απλα καθονται. Τους τελευταιους μηνες με την οικονομικη κριση, ειναι σαφες οτι πολλες εταιριες σταματησαν τα συμβολαια, δεν τα ανανεωσαν κτλ. Αυτο σημαινει οτι πολλοι δεν ειχαμε καποιο προτζεκτ. Γι αυτο το λογο απελυσαν αρκετο κοσμο. Εγω ναι μεν δεν απελυθη, αλλα το προτζεκτ μου σταματησε κακην κακως, δεν υπηρχαν λεφτα, και απο τοτε δε δουλευω. Πληρωνομαι κανονικα απο την εταιρια μου, τυπικα ειμαι εργαζομενη.
Τωρα θα με ρωτησει καποιος τι κανω ολη μερα...Τις πρωτες μερες ειχα ψιλοσοκαριστει απο το αποτομο σταματημα μου, ειχα απογοητευτει πολυ επειδη ηταν μια δουλεια που πραγματικα μου αρεσε και δεν ειναι ευκολο να βρω κατι παρομοιο. Ηταν η περιοδος των απολυσεων και ημουν σχεδον σιγουρη οτι θα ημουν κι εγω μεσα σε αυτους, μιας και δεν δουλευα και δεν εφερνα λεφτα στην εταιρια.
Τις επομενες μερες/βδομαδες δεν εκανα και πολλα. Το πρωι χαζευα στο νετ, διαβαζα διαφορα, το απογευμα και το βραδυ εβγαινα εξω. Οσο καφε δεν εχω πιει στο Λονδινο τοσα χρονια, τον ηπια μαζεμενο σε 3 μηνες. Βολτες, βολτες, βολτες. Απο το Σοχο και γενικα το κεντρο, εχω μετρησει ολα τα πεζοδρομια. Φαγητο εξω, ποτα εξω.
Οι γονεις μου απορουν. Τι να πουν οι ανθρωποι. Ο μπαμπας μου ολο με ρωταει αν χρειαζομαι λεφτα. Μα πληρωνομαι, του λεω. Και μαλιστα λογο εταιριας και αντικειμενου, πληρωνομαι ικανοποιητικα για το επιπεδο μου και το γεγονος οτι δουλευω 1,5 χρονο (μεχρι αυξηση πηρα). Οπως το εθεσε και ο αδερφος μου περναω τα καλυτερα φοιτητικα χρονια. Χωρις καθολου διαβασμα και με πολλα λεφτα.
Αποφασισα να φυγω, να γυρισω Ελλαδα. Θα ζητησω μεταθεση, κι αν δε μου τη δωσουν, εφυγα. Μου την εχει βαρεσει.
Οσοι δεν απασχολουνται σε καποιο προτζεκτ...απλα καθονται. Τους τελευταιους μηνες με την οικονομικη κριση, ειναι σαφες οτι πολλες εταιριες σταματησαν τα συμβολαια, δεν τα ανανεωσαν κτλ. Αυτο σημαινει οτι πολλοι δεν ειχαμε καποιο προτζεκτ. Γι αυτο το λογο απελυσαν αρκετο κοσμο. Εγω ναι μεν δεν απελυθη, αλλα το προτζεκτ μου σταματησε κακην κακως, δεν υπηρχαν λεφτα, και απο τοτε δε δουλευω. Πληρωνομαι κανονικα απο την εταιρια μου, τυπικα ειμαι εργαζομενη.
Τωρα θα με ρωτησει καποιος τι κανω ολη μερα...Τις πρωτες μερες ειχα ψιλοσοκαριστει απο το αποτομο σταματημα μου, ειχα απογοητευτει πολυ επειδη ηταν μια δουλεια που πραγματικα μου αρεσε και δεν ειναι ευκολο να βρω κατι παρομοιο. Ηταν η περιοδος των απολυσεων και ημουν σχεδον σιγουρη οτι θα ημουν κι εγω μεσα σε αυτους, μιας και δεν δουλευα και δεν εφερνα λεφτα στην εταιρια.
Τις επομενες μερες/βδομαδες δεν εκανα και πολλα. Το πρωι χαζευα στο νετ, διαβαζα διαφορα, το απογευμα και το βραδυ εβγαινα εξω. Οσο καφε δεν εχω πιει στο Λονδινο τοσα χρονια, τον ηπια μαζεμενο σε 3 μηνες. Βολτες, βολτες, βολτες. Απο το Σοχο και γενικα το κεντρο, εχω μετρησει ολα τα πεζοδρομια. Φαγητο εξω, ποτα εξω.
Οι γονεις μου απορουν. Τι να πουν οι ανθρωποι. Ο μπαμπας μου ολο με ρωταει αν χρειαζομαι λεφτα. Μα πληρωνομαι, του λεω. Και μαλιστα λογο εταιριας και αντικειμενου, πληρωνομαι ικανοποιητικα για το επιπεδο μου και το γεγονος οτι δουλευω 1,5 χρονο (μεχρι αυξηση πηρα). Οπως το εθεσε και ο αδερφος μου περναω τα καλυτερα φοιτητικα χρονια. Χωρις καθολου διαβασμα και με πολλα λεφτα.
Αποφασισα να φυγω, να γυρισω Ελλαδα. Θα ζητησω μεταθεση, κι αν δε μου τη δωσουν, εφυγα. Μου την εχει βαρεσει.
posted by The wise Aineolach at 11:05 π.μ.
5 Comments:
Ταπ ταπ ταπ...
Μη τα λες παραέξω αυτά ε;
Ειδικά εκείνο το τελευταίο "θα φύγω" (ρε μπας και σ' έχουν ξεχάσει;)
Πάντως για όλα υπάρχει λύση, άρχισε τα χόμπι και να εύχεσαι να συνεχίσουν να σε ξεχνάνε :)))
I see this post is not accompanied by a photo. I suggest u put a ...garlic (lol - for the evil eye).
Getting paid is a dream for many-many people these days, let alone getting paid to stay at home.
Do a short course, learn a language (never too late for mandarin), go to dancing classes (great swing schools over there).
Just think twice before leaving 'cause right now, in lovely, sunny, dreamy Greece, things are quite shite and not only they don't pay, in some cases you have to pay them too!
greetings from home, xA;)
Θα έρθεις Ελλάδα; πρώτη φορά σε διαβάζω και μάλιστα απ'τη δουλειά. Τσ, απαράδεκτο! If you r getting paid let's say 3 000 quid for your job or doing nothing, in fucking homeland you'll get 4 00, i.e. if u r lucky. Let alone that u'll have to live with your parents again. Don't u read the news?
Έφυγες τελικά ή όχι? Έχω αγωνία!
Δηλαδή, προτιμάς να έρθεις στην Ελλάδα, να παίρνεις 800 ευρώ, να δουλεύεις μέρα και νύχτα, από το να πληρώνεσαι καλά στο Λονδίνο για να κάνεις τις βόλτες σου; Ε, έλεος! Όλοι παρακαλάμε να βρούμε χρόνο και λεφτά για να κάνουμε τα χόμπι μας!!!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home